Ο κινηματογράφος είναι μια άλλη «πραγματικότητα». Αναπαράσταση και αναφορά στην αισθητική, την ονειρική, τη φυσική, την κοινωνική και ανθρωπολογική πραγματικότητα. Με δύο λέξεις, στην «πραγματική πραγματικότητα». Κάθε ταινία αποτελεί τεχνική και λεκτική κατασκευή μιας άλλης πραγματικότητας που η προβολή της καθίσταται δυνατή χάρη στη διαμεσολάβηση τεχνικών μέσων και τη λειτουργία πολλών οπτικών, ηχητικών και νοητικών κωδίκων. Μύθος και ντοκουμέντο στον κινηματογράφο δεν αντιγράφουν την πραγματικότητα, αλλά την ανάγουν σε φιλμική εικόνα, ήχο και λόγο, δηλαδή σε αποσπασματικό μέρος μιας άλλης τάξης πραγμάτων.

Τα δοκίμια του βιβλίου αυτού, αναφερόμενα σε θέματα θεωρίας και κριτικής, ανιχνεύουν αυτή την άλλη «πραγματικότητα» του κινηματογράφου. Μιλούν για την «ποιητική» του, την οποία δε συνιστά μόνο η ανάγνωση και η ερμηνεία των φιλμικών κειμένων αλλά και μια γενικότερη θεώρηση, περιγραφή και ανάλυση των φιλμικών γεγονότων· εκφέρουν ένα λόγο πάνω στο λεκτικό του κινηματογράφου και την κοινωνική λειτουργία του.

Το βιβλίο αυτό δεν έρχεται να συμπληρώσει κάποιο κενό, αλλά να επισημάνει κάποια προβλήματα που έχουν διάρκεια.